Doszła mnie jakaś dziwna nowina,
Mojej żałości wielka przyczyna:
Pojawiła się, narodziła się
Przedziwna dziecina.
Rozmaicie to różni udają,
Czyli że prawda, czyli też bają:
Że ma królować, żydom panować,
Tak mi powiadają.
Ach! biada, biada mnie Herodowi,
Utrapionemu wielce Królowi,
Wierna czeladzi, czynić nie wadzi,
Co ku kłopotowi.
Tę teraz wierność ukażcie swoje,
Słudze, dworzanie, żołnierstwo moje:
Bierzcie broń w ręce, pałasze, miecze,
Niechaj się nie boję.
Na koń co prędzej wszyscy wsiadajcie,
A do Betleem miasta biegajcie:
Tam dla jednego dzieciątka małego
Wszystkie wycinajcie.
Ach! biada, biada mnie Herodowi,
Utrapionemu wielce Królowi,
Wierna czeladzi, czynić nie wadzi,
Co ku kłopotowi.
KOLĘDA 2.
Ach ubogi żłobie, patrz str. 20.
KOLĘDA 3.
Ach! zła Ewa narobiła,
kłopotu nas nabawiła:
Z wężem sama rozmawiała,
I jabłuszka kosztowała, Narobiła.
Adam z Raju wypędzony,
Zostawił płód zarażony:
Ale go z kłopotu tego,
Matka Syna przedwiecznego, Wybawiła.
Robak chytry zwiódł mężatkę,
Za tę winę sam wpadł w klatkę:
Bo mu głowę podeptała,
która od wieków przyjść miała, Białogłowa.
Czego dawno pożądali
Cni Ojcowie, oglądali:
I już dziś są wypełnione;
Od proroków objawione, Święte słowa.
Dziś we żłobie odpoczywa,
Z nieba zszedłszy prawda żywa:
Które nie będzie zawarte,
Owszem na wieki otwarte; Że Zbawiciel.
Od Aniołów ogłoszony,
Z Panny w stajni narodzony: