naszych Ojców przytoczonych przez Eskobara, Princ., ex. 2, n. 39: Obowiązkiem jest spowiadać się jedynie z okoliczności które zmieniają naturę grzechu, ale nie z tych które go obciążają.
W myśl tego prawidła nasz O. Granados[1] powiada, cz. V, contr. 7, tr. 9, d. 9, n. 22, iż, jeżeli się jadło mięso w post, wystarczy wyznać że się naruszyło post, nie mówiąc czy przez spożycie mięsa czy przez spożycie dwóch posiłków postnych. I, wedle naszego Reginalda, tr. 1, ks. VI, rozdz. 4, n. 114: Wróżbita, który się posłużył sztuką djabelską, nie jest obowiązany wyznać tej okoliczności; wystarczy mu powiedzieć iż parał się wróżbiarstwem, nie mówiąc czy zapomocą chiromancyi, czy zapomocą paktu z czartem. A. Fagundez[2], również z naszego Towarzystwa, powiada takoż, p. 2, lib. IV, cap. 3, n. 17: Uwiedzenie nie jest okolicznością, którąby się miało obowiązek wyjawić, o ile dziewczyna się zgodziła. Eskobar przytacza to wszystko w tem samem miejscu, n. 41, 61. 62, wraz z innemi dość ciekawemi orzeczeniami tyczącemi okoliczności których niema obowiązku wyjawiać. Możesz sam zajrzeć.
— Oto, rzekłem, pobożne sztuczki bardzo, w istocie, wygodne.
— Wszystko to wszelako, rzekł, byłoby niczem,
