Strona:Pascal - Prowincjałki.djvu/173

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
ÓSMY LIST
DO MIESZKAŃCA PROWINCJI.


(Niegodziwe maksymy jezuitów tyczące sędziów, lichwiarzy, bankrutów, kontraktu Moharta, restytucyj, oraz rozmaite brednie tychże kazuistów).
Paryż, 28 maja 1656.

Nie wyobrażałeś sobie aby ktokolwiek był ciekawy wiedzieć kto my jesteśmy; istnieją wszelako ludzie którzy silą się to zgadnąć: ale źle trafiają[1]. Jedni biorą mnie za doktora Sorbony, drudzy przypisują moje Listy kilku różnym osobom, które, tak jak ja, nie należą do stanu duchownego. Wszystkie te fałszywe domysły przekonują mnie, że nieźle mi się powiódł zamiar: nie chciałem aby mnie ktokolwiek znał prócz ciebie oraz dobrego Ojca,

  1. Jezuici przypisywali zrazu te listy Arnauldowi, potem Akademikowi Gombervillowi i innym. Jednakże w chwili gdy Pascal pisał ten list VIII, zaczęto podejrzewać jego autorstwo, i omal nie pochwycono dowodów.