Strona:Pan Sędzic, 1839.pdf/84

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
DZIAŁ ÓSMY.
Powstanie.

List pierwszy Żmudzina do swego przyjaciela, był następujący:
«W Telszewskiém, chłopi rozpoczęli najpierwsi powstanie, przez odbicie kilkuset rekrutów prowadzonych z Telsz, i zabranie straży złożonéj z kompanii moskali, do niewoli. Nienawiść chłopów ku szlachcie, objawiła się w czynach w tym powiecie. Kilkunastu szlachty zostało zamordowanych przez chłopów, pod tytułem że to byli przyjaciele moskiewscy, lecz w rzeczy, przez zemstę, bo to byli, jak wieść powszechna niesie, tyrani dla swych włościan. Wielka nauka dla całéj szlachty! Zemsta włościan jest słuszna i naturalna, ja jéj nie naganiam, lecz zgadzam się z innymi, że dziś, kiedy potrzeba użyć wspólnych sił na pognębienie wspólnego nieprzyjaciela, ta krwawa scena nie jest w swojém miejscu; później włościanie mogą i powinni upomnieć się o swoje prawa, i użyć siły przeciw opierającym się.»
«W Rosieńskiém, na początki powstania, ubito kilkudziesiąt kozaków koło Niemna.»