Ta strona została uwierzytelniona.
KSIĘGA 1.
Ludwik de Conte pisze do swych pra-pra-pra-siostrzeńców i siostrzenic.
ROZDZIAŁ I.
Mamy rok 1492. Jestem starcem ośmdziesięcioletnim. Na wypadki, które wam opiszę, patrzałem jako dziecko i młodzieniec.
We wszystkich opowiadaniach, śpiewach, historjach o Joannie d’Arc, które wy i świat cały czytać będziecie w książkach, drukowanych za pomocą nowowynalezionego druku, wszędzie znajdziecie wzmiankę o mnie, Ludwiku de Conte. Byłem jej paziem i sekretarzem. Byłem z nią od początku do końca. Wychowywałem się w tej samej co ona wiosce. Małemi dziećmi, bawiliśmy się razem dnie całe. Dziś, gdy imię jej powtarza świat cały, dziwnem mi się wydaje to co mówię; to
