Strona:PL Z bratniej niwy.djvu/137

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Z głębiny mogił echem
Powietrzna fala drży:
— „I odpuść nasze winy,
Jak sami czynim my!“

Mnie czegoś wciąż się zdało,
Gdy głos ten z mogił wiał,
Że cały świat naokół,
Jak wielki grzesznik stał.




Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Z_bratniej_niwy.djvu/137&oldid=2901140”