Strona:PL X de Montépin Tajemnica Tytana.djvu/598

stotnie godni siebie!... A więc na czem staje ostatecznie?...
 — Będziesz miał pieniądze jutro...
 — Doprawdy przyjemnie traktować z tobą!...
 — Ale nie potrzebuję obawiać się z twojej strony nowych żądań!?... Co!?... Dasz mi na to słowo?...
 — Tem więcej możesz na mnie liczyć, że wyjeżdżam do Dieppe jutro wieczorem, pociągiem wychodzącym o pięć minut do dwunastej, i że ztamtąd udaję się natychmiast do Anglii gdzie mam zamiar założyć bank, o którym ci mówiłem, kantor bankierski pod firmą „Revenduillet i Spółka... Na którą godzinę naznaczasz nasze spotkanie? Powiedz sam z łaski swojej!?...
 — Punkt o trzeciej...
 — Gdzie?...
 — Tu... w tem samem miejscu!
 — Doskonale!... Stawię się!... — punktualność jest jedną z moich licznych cnót!...
 — Może się ja trochę opóźnię...
 — A! do djabła!... to by było wcale nieprzyjemnie czekać na tym niezabudowanym placu w biały dzień!
 — Może się znaleść sposób uniknięcia tej nieprzyjemności...
 — Jaki?...
 Maugiron wyjął z kieszeni klucz.
 — Oto — rzekł — kluczyk, który od placu otwiera drzwi kiosku... powierzam ci go... oddasz mi go jutro...
 — Wejdę więc nie pokazując się?...
 — Naturalnie... nie niecierpliw się jeżeli dam na