Strona:PL X de Montépin Kochanek Alicyi.djvu/50

Dziś kocham cię stokroć więcej, bo jednem cięciem szpady przeciąłeś wstrętne dla mnie więzy! W rozwodzie miałam szukać wolności, którą śmierć mnie obdarza! Miłość oddała mnie tobie... kiedyż należeć będę do ciebie całkowicie?... Kiedyż wdowa hrabina de Nancey, zostanie księżną Gregory?...
 — W krótce... — odpowiedział wołoch — za kilka miesięcy...
 Blanka zadrżała.
 — Za kilka miesięcy? — powtórzyła. — Dlaczego czekać tak długo?... Czy kochasz mnie mniej niż ja ciebie?...
 — Ubóstwiam cię!... Lecz w tej chwili są przeszkody...
 — Jakie?
 — Jako spiskowiec... zagrożony jestem...
 — We Francyi, tak... Lecz my nie jesteśmy we Francyi, a na obcej ziemi nie ma dla ciebie niebezpieczeństwa.
 — Mylisz się, droga Blanko... Monarchowie wszystkich krajów trzymają się za ręce... Wszędzie mogę być doścignionym, wszędzie mogą albo proces mi wytoczyć, albo bez sądu skazać wyrokiem... Niechaj lepiej zapomną o mnie... Tutaj nie jestem księciem Gregory, ale hrabią Ladanoff. Ślub nasz zniewoliłby mnie do wyjawienia prawdziwego nazwiska, co mogłoby się przyczynić do mojej zguby... Pragnę byś żoną moją została, a nie wdową po mnie...
 — Więc niech i tak będzie! poczekam... Ale zawieź mię przynajmniej do twego kraju rodzinnego. Pilno mi ujrzeć