Strona:PL X de Montépin Kochanek Alicyi.djvu/194

 — Chodźmyż do niej, po drodze zaś raczy pan hrabia dać mi niektóre objaśnienia...
 Paweł opowiedział doktorowi to, cośmy poprzednio czytelnikom naszym zakomunikowali.
 Słuchając, doktór F... kiwał głową z uśmiechem na ustach.
 — Nie widzisz pan w tem nic poważnego? — zapytał żywo pan de Nancey, uspokojony już cokolwiek wyrazem twarzy swego słuchacza.
 — Wyznaję szczerze, że dotąd nie.. W jakim wieku jest chora?
 — Lat ośmnascie i sześć miesięcy.
 Doktór uśmiechnął się znowu.
 — Jak dawno ożeniłeś się pan — zapytał.
 — Przed dwoma laty...
 Zbliżano się właśnie do sali zieleni, w której młoda dziewczyna spoczywała jak zwykle w wielkim swym fotelu.
 Doktór wziął za puls, zadał pół tuzina pytań i rzekł zwracając się do Pawła.
 — Recepta moja będzie prosta a nawet nie mam potrzeby jej pisać. Składa się ona z wyrazów: Nic nie robić.
 — Nic nie robić! — powtórzył Paweł zdziwiony. — A jednakże pani jest cierpiącą, sam to pan widzisz, panie doktorze.
 — Zapewne. Lecz niemoc jej należy do tych, które są do przewidzenia skoro się wychodzi za mąż... Książęta nauki całego świata zgromadzeni na konsylium, nie byliby