Ta strona została przepisana.
będziesz wkiedy panna młoda
słuchać gędźnych lir.
WIEDŹMA
1. Matusia cię porzuciła
pod wawelski gród;
czas byś do nas powróciła,
do wiślanych wód.
STARZEC
2. Pokiś ano śpiąca była,
mogłaś tu być wśród;
gdyś się duchem obudziła,
wróć na głębie wód.
3. Przez dzień jeden wstanie siła,
zmożesz wszelki trud;
byłeś ino nie zabyła
wrócić w głębie wód.
WIEDŹMA
1. Oj rada-byś ty chłopcu,
rana niejednemu;
oj żeś ty ty taka smutna,
poradziłby temu.
2. Oj rada-byś kochaniu,
rada byś na Gody;
oj śmierć na twojem posłaniu
najdzie twój pan młody.
CHÓR
Spłyną klęski, jako woda,
wróci złoty mir;
