Strona:PL Wyspiański - Legenda.djvu/27

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
WANDA

Śmierć świętą!
Śmierć, śmierć — wolej niż pęto!

(w modlitwie).

Żywo! Bogini Wy świetlani,
Zezulo, krasopani,
złota, słoneczna,
urodo różo-mleczna,
czarów Dziwo!

(Klęka, przypadła do ziemi
i już rękami obiema,
złowieszcza zbójczyni niema,
łanię chwyta i gniecie kolany;
już w pierś zwierzęcia włochatą
nóż wpycha połyskujący;
krwi strumień już trysnął gorący
a ona nóż wznosi skalany
i ręce kładzie na nożu
i ręce wznosi ku twarze
i krwią się gorącą maże.
Złowieszcza zbójczyni niema
klęczy z rękami obiema
na piersiach skrzyżowanemi.
Koło niej światła, pioruny,
błyskańce koło jej głowy.
Krwią ręką zatacza runy
a usty szepce zamowy).

ŁOPUCH

Klnie się? — Jest-że w obłędzie?
Jakieś głosi orędzie?