Ta strona została uwierzytelniona.
3. WIEŚĆ
Zwiastuję:
Sława twoja cię truje.
Sława twoja Śmierć tobie u ludzi.
3. WIEŚĆ
(przechodzi)
KRÓL
Zniknął, uciekł, — złe licho.
Jak ponuro, na komorach, jak głucho.
Jeno wicher ten duje na polu,
jeno deszcz pluskiem suje...
cyt — śpiew kęsiś mi brzęczy przez ucho.
(Świst i Poświst wbiegają ze stron przeciwnych).
ŚWIST
SCENA 4. 1. Skąd to królu, czy z boju,
czyli z łowów a knieje — ?
krew po mieczu się leje,
krew na waszym zaskrzepła zawoju?
2. Krew to czyja, co pali,
żeście czoło schowali,
żeście oczy zakryli chustami — ?
3. Krew to czyja, co gore,
żeście uszli w komorę,
przed ludzkiemi uciekli oczami — ?
POŚWIST
1. Na zielonej ostrowu murawie
Król wojował i wodził rycerze...
Ćwiartowali człowieka przy stawie.
