Ta strona została przepisana.
CHORUS EUMENID
1. Matko, matuchno, róże wonią,
zwól chwilę dobrotliwa.
2. Przywiała ku mnie woń różana;
róża pachnie, jak żywa.
NOC
Odwróćcie, córy, precz oblicze,
to kwiaty zdrady, złości;
zestąpmy, kędy wieczne znicze,
gdzie trupów płoną kości.
CHORUS EUMENID
Człowiek, co klęczy, w harfę dzwoni;
daj chwilę strun posłuchać.
NOC
Pomnijcie, że nas Słońce goni,
że ognie zaczną buchać.
CHORUS EUMENID
Matko, matuchno, ptaszę w dłoni;
człowiecze bije serce.
NOC
Niepatrzcie córki, świt się płoni
i ściele róż kobierce.
Hej w otchłań, w głębie, za mną chyże!
W zawiasach jękły dźwirze.
CHORUS EUMENID
1. Nad Wisłą prysnął szary świt.
2. Nad miastem świt daleki.
3. O matko, przystań, patrzaj — cyt....
4. Człowiek przemknął powieki.
