Przejdź do zawartości

Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0902

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

2.Wiecie, iż po dwu dniu Pascha będzie, a Syn człowieczy będzie wydan, aby był ukrzyżowan. [1]

3.Tedy się zebrali przedniejsi kapłani i starsi z ludu do dworu Najwyższego kapłana, którego zwano Kaiphaszem.

4.I naradzili się, aby Jezusa zdradą poimali i zabili.

5.Lecz mówili: Nie w dzień święty, aby snadź nie stał sie rozruch między ludem.

6.A gdy Jezus był w Bethanii, w domu Symona trędowatego, [2]

7.Przystąpiła do niego niewiasta, mając alabastr olejku drogiego, i wylała na głowę jego, gdy u stołu siedział.

8.A widząc uczniowie, zagniewali się, mówiąc: Na cóż ta utrata?

9.Albowiem móżono to drogo przedać ubogim.

10.A wiedząc Jezus, rzekł im: Przecz się przykrzycie téj niewieście? bo dobry uczynek przeciwko mnie uczyniła.

11.Albowiem zawsze ubogie macie z sobą, ale mnie nie zawsze macie. [3]

12.Bo ta wylawszy ten olejek na ciało moje, uczyniła na pogrzeb mój.

13.Zaprawdę mówię wam: Gdziekolwiek będzie przepowiadana ta Ewangelia po wszystkim świecie, i co ta uczyniła, będzie powiadano na jéj pamiątkę.

14.Tedy odszedł jeden ze dwunaście, którego zwano Judaszem Iszkaryotem, do przedniejszych kapłanów, [4]

15.I rzekł im: Co mi chcecie dać, a ja go wam wydam? A oni naznaczyli mu trzydzieści śrebrnych.

16.A od onąd szukał pogody, aby go wydał.

17.W pierwszy tedy dzień przaśników przystąpili uczniowie do Jezusa, mówiąc: Gdzie chcesz, abyśmyć zgotowali jeść Pascha? [5]

18.A Jezus rzekł: Idźcie do miasta do niektórego człowieka, a rzeczcie mu: Mistrz mówi: Czas mój blisko jest, u ciebie czynię Pascha z uczniami mymi.

19.I uczynili uczniowie, jako im rozkazał Jezus, i zgotowali Pascha.

20.A gdy był wieczór, siedział ze dwiemanaście uczniów swoich. [6]

21.A gdy oni jedli, rzekł: Zaprawdę powiadam wam, iż jeden z was mnie wyda. [7]

22.I zasmuciwszy się bardzo, poczęli każdy mówić: Azażem ja jest, Panie?

23.A on odpowiadając, rzekł: Który macza zemną rękę w misie, ten mię wyda.

24.Synci człowieczy idzie, jako napisano o nim; ale biada onemu człowiekowi, przez którego Syn człowieczy będzie wydan! dobrze mu było, aby się był nie narodził on człowiek. [8]

25.A odpowiadając Judasz, który go wydał, rzekł: Azażem ja jest, Mistrzu? Rzekł mu: Tyś powiedział.

26.A gdy oni wieczerzali, wziął Jezus chleb i błogosławił i łamał i dawał uczniom swoim i rzekł: Bierzcie i jedzcie, to jest ciało moje. [9]

27.A wziąwszy kielich, dzięki czynił i dał im, rzekąc: Pijcie z tego wszyscy.

28.Albowiem ta jest krew moja nowego Testamentu, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów.

29.A powiadam wam: Nie będę pił odtychmiast z tego owocu winnéj macice, aż do dnia onego, gdy go będę pił z wami nowy w królestwie Ojca mego.

30.I hymn odprawiwszy, wyszli na górę Oliwną.

31.Tedy im rzekł Jezus: Wszyscy wy zgorszenie weźmiecie ze mnie téj nocy; albowiem jest napisano: Uderzę pasterza, i rozproszą się owce trzody. [10]

32.Lecz gdy zmartwychwstanę, uprzedzę was do Galilei. [11]

33.A odpowiadając Piotr, rzekł jemu: Choćby się wszyscy zgorszyli z ciebie, ja nigdy się nie zgorszę.

34.Rzekł mu Jezus: Zaprawdę powiadam ci, iż téj nocy, pierwéj niż kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.


  1. Marc. 14, 1. Luc. 22, 1.
  2. Jan. 11, 2.12, 3.
  3. Deut. 13, 11.
  4. Marc. 14, 10. Luc. 22, 4.
  5. Marc. 14, 12. Luc. 22, 7.
  6. Marc. 14, 17.
  7. Luc. 22, 14.
  8. Psal. 40, 10.
  9. 1. Kor. 11, 24.
  10. Marc. 14, 27. Jan. 16, 32. Zach. 13, 7.
  11. Marc. 14, 38.16, 7.