Przejdź do zawartości

Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0793

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


15.I przyjdziesz z miejsca twego, z stron północnych, ty i narodów wiele z tobą, wsiadający na konie wszyscy, lud wielki i wojsko gwałtowne.

16.I przyciągniesz na lud mój Izraelski jako obłok, abyś pokrył ziemię. W ostateczne dni będzie, i przywiodę cię do ziemie mojéj, żeby mię poznali narodowie, gdy będę poświęcon w tobie przed oczyma ich, o Gog!

17.To mówi Pan Bóg: Tyś tedy jest on, o którymem mówił czasów dawnych w ręce sług moich, proroków Izraelskich, którzy prorokowali we dni onych czasów, żem cię miał przywieść na nie.

18.I będzie w on dzień, w dzień przyjścia Gog na ziemię Izraelską, mówi Pan Bóg, wstąpi rozgniewanie moje w zapalczywości mojéj,

19.A w rzewniwości mojéj, w ogniu gniewu mego mówiłem; bo dnia onego będzie wielki rozruch w ziemi Izraelskiéj.

20.I poruszą się od oblicza mego ryby morskie i ptastwo powietrzne i zwierz polny i wszelki płaz, który się rusza po ziemi, i wszyscy ludzie, którzy są na obliczu ziemi, i poprzewracają się góry i poupadają płoty, i każdy mur na ziemię upadnie. [1]

21.I zwołam przeciwko niemu ze wszystkich gór moich miecz, mówi Pan Bóg, miecz każdego obróci się na brata jego.

22.A osądzę go morem i krwią i deszczem gwałtownym i kamieniem wielkiem, ogniem i siarką dżdżyć będę nań i na wojsko jego i na narodów wiele, które są z nim.

23.I uwielmożę się i poświęcę się a znajomy będę przed oczyma wiela narodów, i poznają, żem Ja Pan.


ROZDZIAŁ XXXIX.
O zabiciu króla Goga i Magoga, do których ścierwów zleci się ptastwo i zbieży zwierz, téż i o nawróceniu ludu z niewoli.

A ty, synu człowieczy! prorokuj przeciw Gog, i rzeczesz: To mówi Pan Bóg: Owo Ja do ciebie, Gog, książęcia głowy Mosoch i Thubal.

2.I obracać cię będę i wywiodę cię i uczynię, że wyciągniesz z stron północnych, a przywiodę cię na góry Izraelskie.

3.I wytrącę łuk twój z lewéj ręki twojéj, i strzały twoje z prawéj ręki twéj wyrzucę.

4.Na górach Izraelskich upadniesz, ty i wszystkie huty twoje, lud twój, który jest z tobą: zwierzom, ptakom i wszym latającym i zwierzowi ziemskiemu dałem cię na pożarcie.

5.Na obliczu pola upadniesz; bom Ja rzekł, mówi Pan Bóg.

6.I puszczę ogień na Magog i na te, którzy mieszkają na wyspach bezpiecznie, a poznają, żem Ja Pan.

7.A imię święte moje oznajmię w pośrodku ludu mego Irzraelskiego, a nie zmażę więcéj imienia mego świętego, i poznają narodowie, żem Ja Pan, święty Izraelski.

8.Oto przyszedł i stało się, mówi Pan Bóg, tenci jest dzień, o którymem mówił.

9.I będą wychodzić obywatele z miast Izraelskich, i palić będą i spalą oręże, tarcz i drzewca, łuk i strzały i kije ręczne i włócznie, będą je palić ogniem siedm lat.

10.A nie będą nosić drew z pola, ani rąbać z lasów; bo oręże palić będą ogniem, a złupią te, którym były łupem, i rozchwycą rozchwytacze swe, mówi Pan Bóg.

11.I będzie onego dnia, dam Gog miejsce mianowane za grób w Izraelu, dolinę podróżnych na wschód morza, która uczyni, że się zdumieją i mijający: a pogrzebią tam Gog i wszystkie zgraje jego, i będzie nazwana doliną mnóstwa Gog.

12.A pogrzebią je dom Izraelów, aby oczyścili ziemię przez siedm miesięcy.

13.A pogrzebie go wszystek lud ziemie, i będzie im sławny dzień, któregom się wsławił, mówi Pan Bóg.

14.I męże ustawiczne postanawiać będą, przeglądające ziemię, którzyby grzebli i szukali tych, którzy byli pozostali na obliczu ziemie, aby ją oczyścili, a po siedmi miesiącach szukać poczną.

15.I obejdą przechodzący po ziemi, a ujrzawszy kość człowieczą, postawią podle niéj słup, aż ją pogrzebią grobarze w dolinie mnóstwa Gog.

  1. Matth. 24, 29. Luc. 21, 25.