Przejdź do zawartości

Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0751

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


36.Lamed. Aby wywrócił człowieka w sądzie jego, Pan nie wiedział.

37.MEM. Któż to jest, który rzekł, aby się stało, gdy Pan nie rozkazał? [1]

38.Mem. Z ust Najwyższego nie wynidą ani złe ani dobre?

39.Mem. Cóż szemrał człowiek żywy, mąż za grzechy swoje?

40.NUN. Dowiadujmy się dróg naszych, a szukajmy i nawróćmy się do Pana.

41.Nun. Podnieśmy serca nasze z rękoma do Pana w niebo.

42.Nun. Myśmy nieprawie czynili i ku gniewuśmy pobudzali: przetoś ty nieuproszony.

43.SAMECH. Nakryłeś w zapalczywości i ubiłeś nas, pobiłeś, a nie zfolgowałeś.

44.Samech. Zastawiłeś się obłokiem, aby nie przeszła modlitwa.

45.Samech. Wykorzenieniem i odrzuceniem uczyniłeś mię w pośrodku narodów.

46.PE. Otworzyli na nas usta swe wszyscy nieprzyjaciele.

47.Pe. Strachem i sidłem stało się nam proroctwo i skruszeniem.

48.Pe. Rozdziały wód wypuściło oko moje nad ztarciem córki ludu mego.

49.AJIN. Oko moje utrapione jest a nie umilkło, przeto że niemasz odpoczynienia:

50.Ajin. Ażby pojrzał a ujrzał Pan z nieba.

51.Ajin. Oko moje złupiło duszę moję dla wszystkich córek miasta mego.

52.CADE. Łowem ułowili mię jako ptaka nieprzyjaciele moi darmo.

53.Cade. Wpadł w dół żywot mój, i przyłożyli mię kamieniem.

54.Cade. Zabrały wody nad głową moją, rzekłem. Zginąłem.

55.KOPH. Wzywałem imienia twego, Panie! z dołu ostatniego.

56.Koph. Głos mój usłyszałeś: nie odwracaj ucha twego od wzdychania i od wołania mego.

57.Koph. Przybliżyłeś się w dzień, kiedym cię wzywał, rzekłeś: Nie bój się.

58.RESZ, Osądziłeś, Panie! sprawę duszy mojéj, odkupicielu żywota mego.

59.Resz. Widziałeś, Panie! nieprawość ich przeciwko mnie, osądź sąd mój.

60.Resz. Widziałeś wszystkę zapalczywość i wszystkie myśli ich przeciwko mnie.

61.SZYN. Usłyszałeś urąganie ich, Panie! wszystkie myśli ich przeciwko mnie:

62.Szyn. Wargi powstawających na mię i świegotania ich przeciw mnie wszystek dzień.

63.Szyn. Siadanie ich i wstawanie ich obejrzyj: jamci jest pieśnią ich.

64.TAU. Oddasz im zapłatę, Panie! według uczynków rąk ich.

65.Tau. Dasz im tarczą serca pracą twoję.

66.Tau. Gonić będziesz w zapalczywości, a skruszysz je pod niebem, Panie!


ROZDZIAŁ IV.

1.ALEPH. Jako pośniedziało złoto, zmieniła się barwa najlepsza, rozmiotano kamienie świątynie po rogach wszech ulic!

2.BETH. Synowie Syońscy szlachetni i ubrani w przedniejsze złoto: jako poczytani są za naczynie skorupiane, za robotę rąk garncarzowych!

3.GIMEL. Lecz i jędze odkryły piersi, karmiły szczenięta swe: córka ludu mego okrutna, jako struś na puszczy.

4.DALETH. Przysechł język ssącego do podniebienia jego dla upragnienia, dzieci prosiły chleba: a nie było, ktoby im ułamał.

5.HE. Którzy jadali rozkosznie, poginęli po drogach, którzy się wychowali w szarłacie, obłapiali łajna.

6.VAU. I stała się większa nieprawość córki ludu mego, niźli grzech Sodomy, która wywrócona jest w okamgnieniu, a nie wzięły jéj ręce. [2]

7.ZAJIN. Bielsi nad śnieg Nazarejczykowie jéj, jaśniejsi nad mleko, rumieńsi niźli stare kości słoniowe, piękniejsi niźli szafir.

  1. Amos 3, 6.
  2. Genes. 19, 24.