duszę swoję: ale kto przyjmuje karanie, panem jest serca.
33. Bojaźń Pańska ćwiczenie mądrości, a sławę uprzedza pokora.
Człowiecza jest duszę przygotować: a Pańska rządzić językiem.
2. Wszystkie drogi człowiecze są jawne przed oczyma jego: Pan jest, który uważa duchy.
3. Objaw Panu uczynki twoje, a będą wyprostowane myśli twoje.
4. Pan wszystko udziałał sam dla siebie: téż i niezbożnika na zły dzień.
5. Obrzydły jest Panu każdy pyszny: by téż ręka do ręki była, nie uchodzi karania. Początek drogi dobréj, czynić sprawiedliwość, i wdzięczniejsza Bogu, niźli ofiary ofiarować.
6. Miłosierdziem i prawdą nieprawość bywa odkupiona: a w bojaźni Pańskiéj strzegą się złego.
7. Gdy się podobają Panu drogi człowiecze, tedy i nieprzyjacioły jego przywiedzie do pokoju.
8. Lepsza jest trocha z sprawiedliwością: niźli wielkie dochody z nieprawością.
9. Serce człowiecze rozrządza drogi swoje: ale Pańska jest prostować kroki jego.
10. Proroctwo w wargach królewskich: w sądzie nie błądzą usta jego.
11. Waga i szala jest sąd Pański: a uczynki jego wszystkie gwichty w worku.
12. Obrzydliwi królowie, którzy źle czynią; bo sprawiedliwością umacnia się stolica.
13. Upodobanie królewskie wargi sprawiedliwe: kto mówi dobrze, będzie umiłowan.
14. Gniew królewski posłowie śmierci: a mąż mądry ubłaga go.
15. W wesołości twarzy królewskiéj żywot, a łaska jego jako deszcz póżny.
16. Nabywaj mądrości; bo lepsza jest nad złoto, i nabywaj roztropności; bo droższa jest nad śrebro.
17. Ścieżka sprawiedliwych odchyla się od złego: stróż dusze swéj strzeże drogi swojéj.
18. Przed zginieniem uprzedza pycha, a przed upadkiem duch się wynosi.
19. Lepiéj jest korzyć się z cichymi, niźli dzielić korzyści z pysznymi.
20. Ćwiczony w słowie najdzie dobra: a który ma nadzieję w Panu, błogosławiony jest.
21. Który jest mądrego serca, będzie nazwany rozumnym: a kto wdzięcznéj wymowy, więcéj odniesie.
22. Zdrój żywota nauka tego, kto ją ma: a nauka głupich szaleństwo.
23. Serce mądrego wyćwiczy usta jego, a wargom jego przyda wdzięczności.
24. Plastr miodu słowa ozdobne, słodkość duszy zdrowie kościom.
25. Jest droga, która się zda człowiekowi prawa: a koniec jéj prowadzi do śmierci.
26. Dusza robiącego robi sobie; bo go przymuszają usta jego.
27. Mąż niezbożny wykopuje złość, a na wargach jego ogień się rozpala.
28. Człowiek przewrótny wszczyna zwady, a świegotliwy rozłącza książęta.
29. Mąż złościwy nuci bliźniego swego i prowadzi go drogą nie dobrą.
30. Kto zapatrzywszy się, myśli przewrótności, gryząc wargi swoje, dokazuje złości.
31. Wieniec godności szędziwość, która się najduje w drogach sprawiedliwości.
32. Lepszy jest cierpliwy, niźli mąż mocny: a który panuje sercu swemu, niż ten, co miast dobywa.
33. Losy do łona rzucają: ale od Pana bywają nastrojone.
Lepszy jest kęs chleba suchego z weselem, niźli dom pełen ofiar z swarem.
2. Sługa roztropny będzie panował nad synmi głupimi: a między bracią będzie dzielił dziedzictwo. [1]
3. Jako w ogniu próbują śrebro, a złoto w piecu, tak Pan próbuje serca.
4. Złośnik posłuszen jest językowi złośliwemu: a zdradliwy słucha warg kłamliwych.
- ↑ Eccl. 10, 28. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
