6. Strzały twoje ostre, (narody pod cię upadną), w serca nieprzyjaciół królewskich.
7. Stolica twoja, Boże, na wieki wieków: laska prawości, laska królestwa twego. [1]
8. Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziałeś nieprawości; przeto cię pomazał, Boże, Bóg twój olejkiem wesela nad uczęstniki twoje.
9. Mirrha i Stakta i Kassya z szat twoich: z domów słoniowych, z których ci rozkosz uczyniły.
10. Córki królewskie w poczciwości twojéj: stanęła królowa po prawicy twojéj w ubiorze złotym, obtoczona rozmaitością.
11. Słuchaj, córko, a patrz, i nakłoń ucha twego: a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.
12. I będzie pożądał król śliczności twojéj; albowiem on jest Pan, Bóg twój, i będą się mu kłaniać.
13. I córki Tyru z upominkami obliczu twemu będą się modlić, wszyscy bogaci z ludzi.
14. Wszystka chwała téj córki królewskiéj wewnątrz, w bramach złotych, ubrana rozmaitościami.
15. Przywiodą królowi panny za nią: przyniosą do ciebie bliskie jéj.
16. Przyniosą je z weselem i z radością: przywiodą je do kościoła królewskiego.
17. Miasto ojców twoich narodziłoć się synów: postanowisz je książęty nade wszystką ziemią.
18. Będą wspominać imię twoje na wszystkie rodzaje i rodzaje: dlatego narodowie będąć wyznawać wiecznie, i na wieki wieków.
1. Na koniec, synom Kore, za tajemnice, Psalm.
2. Bóg nasz ucieczką i mocą: pomocnikiem w uciskach, które nalazły nas bardzo.
3. Przetóż się bać nie będziem, gdy się poruszy ziemia, i przeniosą się góry w serce morza.
4. Szumiały, i zamąciły się wody ich, zatrzęsły się góry przed siłą jego.
5. Bystrość rzeki rozwesela miasto Boże: poświęcił przybytek swój Najwyższy.
6. Bóg w pośrodku jego, nie będzie poruszon: ratuje go Bóg rano na świtaniu.
7. Potrwożyli się narodowie, i nachyliły się królestwa: dał głos swój, poruszyła się ziemia.
8. Pan zastępów z nami: Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
9. Pójdźcie a oglądajcie sprawy Pańskie: jakie uczynił cuda na ziemi.
10. Odjąwszy wojny aż do krajów ziemie: skruszy łuk, i zdruzgoce oręże, i tarcze ogniem popali.
11. Uspokójcie się a obaczcie, żeciem ja jest Bóg: będę podwyższon między narody, i będę podwyższon na ziemi.
12. Pan zastępów z nami, Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
1. Na koniec, przez syny Kore, Psalm.
2. Wszyscy narodowie klaskajcie rękoma: wykrzykajcie Bogu głosem wesela.
3. Albowiem Pan wysoki, straszny: król wielki nade wszystką ziemią.
4. Podbił ludzie pod nas, i narody pod nogi nasze.
5. Obrał nam dziedzictwo swoje: piękność Jakóbowę, którą umiłował.
6. Wstąpił Bóg z wesołem śpiewaniem: a Pan z głosem trąby. [2]
7. Śpiewajcież Bogu naszemu, śpiewajcie! śpiewajcie królowi naszemu, śpiewajcie!
8. Albowiem królem wszystkiéj ziemie Bóg: śpiewajcież mądrze.
9. Będzie królował Bóg nad narody: Bóg siedzi na stolicy swéj świętéj.
10. Książęta narodów zgromadziły się z Bogiem Abrahamowym; albowiem bogowie mocni ziemie są bardzo wywyższeni.
