Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0536

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


50.Przetóż będęć wyznawał między narody, Panie! a imieniowi twemu pieśń zaśpiewam.

51.Czyniący wielkie wybawienie króla swego, i czyniący miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego aż na wieki.


PSALM XVIII.
U Żydów 19.
Mówi tu Prorok o wcieleniu Pana Jezu Chrysta.

1.Na koniec, Psalm Dawidowi.

2.Niebiosa rozpowiadają chwałę Bożą, a dzieła rąk jego oznajmuje utwierdzenie.

3.Dzień dniowi opowiada słowo: a noc nocy okazuje znajomość.

4.Niemasz języków, ani mów, któreby nie słyszały głosów ich.

5.Na wszystkę ziemię wyszedł głos ich: i na kończyny okręgu ziemie słowa ich: w słońcu postawił przybytek swój. [1]

6.A ono jako oblubieniec wychodzący z łożnice swojéj: rozweseliło się jako olbrzym na bieżenie w drogę. [2]

7.Od kraju nieba wyjście jego: a nawrót jego aż na kraj jego: a nie masz, ktoby się mógł zakryć od gorącości jego.

8.Zakon Pański niepokalany, nawracający dusze: świadectwo Pańskie wierne, dające mądrość malutkim.

9.Sprawiedliwości Pańskie prawe, uweselające serce: przykazanie Pańskie jasne, oświecające oczy.

10.Bojaźń Pańska święta, trwająca na wieki wieków: sądy Pańskie prawdziwe, usprawiedliwione same w sobie:

11.Pożądliwsze nad złoto i nad mnogie kamienie drogie: i słodsze nad miód i plastr miodowy.

12.Albowiem sługa twój strzeże ich, w przestrzeganiu ich odpłata wielka.

13.Występki któż rozumie? od skrytych moich oczyść mię.

14.I od cudzych sfolguj słudze twemu: jeźli nademną panować nie będą, tedy niepokalanym będę: i będę oczyszczon od grzechu największego.

15.I będą się podobać wymowy ust moich: i rozmyślanie serca mego przed oblicznością twoją zawsze, Panie, wspomożycielu mój, odkupicielu mój!


PSALM XIX.
U Żydów 20.
Prorok dotyka nieco bóstwa Pana Chrystusowego, tudzież i kapłaństwa, i królestwa jego.

1.Na koniec, Psalm Dawidowi.

2.Niechaj cię wysłucha Pan w dzień utrapienia: niechaj cię obroni imię Boga Jakóbowego.

3.Niech ci ześle pomoc z świątnice: a z Syonu niechaj cię broni.

4.Niechaj pomni na wszelką ofiarę twoję: a całopalenie twoje niech tłuste będzie.

5.Niechaj ci da według serca twego: i wszelką radę twoję niech potwierdzi.

6.Rozweselimy się w zbawieniu twojem: a w imię Boga naszego wielmożnymi się staniemy. Niechaj wypełni Pan wszystkie prośby twoje.

7.Terazem poznał, iż Pan zbawił pomazańca swego: wysłucha go z nieba świętego swego: zbawienie w siłach prawice jego.

8.Jedni w woziech, a drudzy w koniech: ale my imienia Pana, Boga naszego, wzywać będziemy.

9.Oni powiązani są i polegli: a myśmy powstali i podniesieniśmy.

10.Panie, zbaw króla: i wysłuchaj nas w dzień, w który cię wzywać będziemy.


PSALM XX.
U Żydów 21.
Oznajmia Prorok, jako Bóg Ojciec miał ukoronować Pana Jezu Chrysta, syna swego, jako się téż miał mścić nad nieprzyjacioły jego.

1.Na koniec, Psalm Dawidowi.

2.Panie, w mocy twojéj rozweseli się król: a w zbawieniu twojem rozraduje się wielce.

3.Żądanie serca jego dałeś mu: a w woli ust jego nie omyliłeś go.

4.Boś go uprzedził błogosławieństwy słodkości: włożyłeś na głowę jego koronę z kamienia drogiego.

5.Żywota prosił u ciebie: i dałeś mu przedłużenie dni na wieki, i na wieki wieków.

6.Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem: sławę i wielką ozdobę nań włożysz.


  1. Rzym. 10, 18.
  2. Luc. 24, 46.