wszystkich obrzędach jego: obcy nie będzie się mięszał między was.
5. Czujcie na straży świątnice i na służbie ołtarza, aby nie powstał gniew na syny Izraelowe.
6. Jam wam dał bracią waszę, Lewity z pośrodku synów Izraelowych, i dałem dar Panu, aby służyli w posługach przybytku jego.
7. A ty i synowie twoi strzeżcie kapłaństwa waszego: a wszystko, co do służby ołtarza należy, i za zasłoną jest, przez kapłany będzie sprawowano: jeźli kto obcy przystąpi, zabit będzie.
8. I mówił Pan do Aarona: Otom ci dał straż pierwocin moich: wszystkie rzeczy, które poświącane bywają od synów Izraelowych, dałem tobie i synom twoim za urząd kapłański, prawa wieczne.
9. A tak to będziesz brał z tych rzeczy, które poświęcone bywają i ofiarowane są Panu. Każda obiata i ofiara i cokolwiek za grzech i za występek bywa mi oddano, i dostaje się świętem świętych, twoje będzie i synów twoich.
10. W świątnicy to będziesz jadł: mężczyzna tylko to będzie jeść; bo poświęcone jest tobie.
11. A pierwociny, któreby ślubowali i ofiarowali synowie Izraelowi, dałem tobie i synom twoim i córkom twym, prawem wiecznem: kto czysty jest w domu twoim, będzie ich pożywał.
12. Wszystko co najlepszego oliwy i wina i zboża, cokolwiek pierwocin ofiarują Panu, dałem tobie.
13. Wszelkiego zboża początki, które rodzi ziemia, a bywają odniesione Panu, dostaną się na twoje potrzeby: kto czysty jest w domu twoim, pożywać ich będzie.
14. Wszystko, co z ślubu oddawać będą synowie Izraelowi, twoje będzie.
15. Cokolwiek pierwszego wychodzi z żywota wszego ciała, które ofiarują Panu, bądź z ludzi, bądź z bydła będzie, do twego prawa należeć będzie: wszakże tak, abyś za pierworodne człowiecze okup brał, a wszelkie zwierzę nieczyste odkupić kazał.
16. Którego okup będzie, po miesiącu, piącią syklów śrebra na wagę świątnice: sykiel ma dwadzieścia pieniędzy.
17. Lecz pierworodnego krowiego i owczego i koziego nie dasz odkupować; bo są poświęcone Panu: krew tylko ich wylejesz na ołtarz, a łoje spalisz na przewdzięczną wonność Panu.[1]
18. Mięso zaś na twoje się potrzeby dostanie: jako mostek poświęcony i łopatka prawa, twoje będą.
19. Wszystkie pierwociny swiątnice, które ofiarują synowie Izraelowi Panu, dałem tobie i synom i córkom twoim prawem wiecznem. Umowa około soli, jest wieczna przed Panem, tobie i synom twoim.
20. I rzekł Pan do Aarona: W ziemi ich nic nie posiędziecie, ani części między nimi mieć będziecie: jam część i dziedzictwo twoje w pośrodku synów Izraelowych. [2]
21. A synom Lewi dałem wszystkie dziesięciny synów Izraelowych w osiadłość za służbę, którą mi służą w przybytku przymierza:
22. Aby więcéj nie przystępowali synowie Izraelowi do przybytku, ani się dopuszczali grzechu śmiertelnego;
23. Gdyż sami synowie Lewi mnie w przybytku służą, i grzechy ludu noszą. Ustawa wieczna będzie w rodzajach waszych: nic inszego dzierżeć nie będą, [3]
24. Przestawając na ofierze dziesięcin, którem na używanie ich i na potrzeby oddzielił.
25. I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
26. Przykaż Lewitom i opowiedz: Gdy weźmiecie od synów Izraelowych dziesięciny, którem wam dał, pierwociny ich ofiarujecie Panu, to jest dziesiątą część dziesięciny:
27. Aby wam poczytano za ofiarę pierwocin, tak z bojewisk jako i z pras.
28. I wszystkich rzeczy, których bierzecie pierwociny, ofiarujcie Panu i dajcie Aaronowi kapłanowi.
29. Wszystko, co ofiarować będziecie z dziesięcin, i oddzielicie na podarze Panu, najlepsze i wyborne będzie.
30. I rzeczesz do nich: Jeźli co przedniejsze i lepsze rzeczy ofiarujecie z dziesięcin: będzie wam poczytano,
