Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0119

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

sam omywszy się wodą, nieczysty będzie aż do wieczora.

24.Jeźliby spał z nią mąż czasu krwie miesięcznéj, nieczysty będzie przez siedm dni: i wszelka pościel, na któréjby spał, nieczysta będzie.

25.Niewiasta, która cierpi przez wiele dni płynienie krwie nie na czas miesiąców, albo która po miesięcznéj krwi płynąć nie przestaje: póki podległa téj niemocy, nieczysta będzie, jakoby była czasu miesięcznego.

26.Wszelka pościel, na któréjby spała, i naczynie, na któremby siedziała, splugawione będzie.

27.Ktokolwiek się ich dotknie, wypierze szaty swe: a sam omywszy się wodą, nieczysty będzie aż do wieczora.

28.A jeźli się zastanowi krew, i przestanie płynąć, naliczy siedm dni czyszczenia swego.

29.A ósmego dnia ofiaruje za się kapłanowi parę synogarlic, albo dwoje gołąbiąt do drzwi przybytku świadectwa.

30.Który jedno uczyni za grzech, a drugie na całopalenie, i będzie się modlił za nię przed Panem, i za płynienie nieczystości jéj.

31..Przetóż nauczać będziecie syny Izraelowe, aby się strzegli nieczystości i nie pomarli w plugastwach swych, gdyby splugawili przybytek mój, który jest między wami.

32.Tenci jest zakon tego, który cierpi płynienie nasienia, i który się plugawi sprawą z niewiastą,

33.I która miesięcznych czasów bywa wyłączona, albo która ustawiczną krwią płynie, i człowieka, któryby spał z nią.


ROZDZIAŁ XVI.
Kiedy kapłan miał wchodzić do świątnice: i oczyścić ją z przybytkiem i z ołtarzem, i jako miał kozła żywego ofiarować.

I mówił Pan do Mojżesza po śmierci dwu synów Aaronowych, kiedy ofiarując cudzy ogień zabici są. [1]

2.I przykazał mu, mówiąc: Mów do Aarona, brata twego, aby nie każdego czasu wchodził do świątnice, która jest za zasłoną przed ubłagalnią, którą jest nakryta skrzynia, aby nie umarł; (bo w obłoku ukazować się będę nad wyrocznicą): [2]

3.Aż to pierwéj uczyni: Cielca za grzech ofiaruje, a barana na całopalenie.

4.Oblecze się w szatę lnianą, a ubraniem lnianem okryje łono: opasze się pasem lnianym, a czapkę lnianą weźmie na głowę; bo te szaty są święte, w które wszystkie, omywszy się, oblecze się.

5.I przyjmie od wszystkiego zgromadzenia synów Izraelowych dwu kozłów za grzech, a jednego barana na całopalenie.

6.A gdy ofiaruje cielca i modlić się będzie za się i za dom swój,

7.Dwu kozłów postawi przed Panem we drzwiach przybytku świadectwa.

8.I puściwszy na obudwu losy, jeden Panu, a drugi kozłowi wypuszczalnemu:

9.Którego los wynidzie Panu, ofiaruje go za grzech.

10.A którego na kozła wypuszczalnego, postawi go żywego przed Panem, aby uczynił modlitwę nad nim, a wypuścił go na puszczą.

11.To rządnie odprawiwszy, ofiaruje cielca, a modląc się za się i za dom swój, ofiaruje go.

12.A wziąwszy kadzidlnicę, którą węglem żarzystym napełni z ołtarza, i nabrawszy ręką przyprawionego kadzenia wonnego na zapał, wnidzie za zasłonę do świątnice:

13.Aby nakładłszy na ogień wonności, mgła ich i para okryła wyrocznicę, która jest nad świadectwem, a nie umarł.

14.Weźmie téż krwie cielcowéj i pokropi palcem siedmkroć przeciw ubłagalni na wschód słońca.

15.A gdy zabije kozła za grzech ludu, wniesie krew jego za zasłonę, jako jest przykazano o krwi cielcowéj, aby pokropił przeciwko wyrocznicy:

16.A oczyścił świątnicę od nieczystót synów Izraelowych, i od przestępstwa ich i wszystkich grzechów. Wedle tego obrzędu uczyni przybytkowi świadectwa, który rozbity jest między nimi, w pośrodku plugastw mieszkania ich.

17.Żaden człowiek niechaj nie będzie w przybytku, kiedy najwyższy kapłan wchodzi do świątnice, aby

  1. Exod. 30, 10.
  2. Do Żyd. 9, 7.