Ta strona została przepisana.
DUCH.
Równyś duchowi, co pojmujesz go,
Ale nie mnie!
Goethe, Faust
Ale nie mnie!
Goethe, Faust
Sam jeden tylko pomiędzy wami,
Jak dąb żylasty między sosnami;
Próżno mnie chcecie pieszczotą zwabić,
Próżno hart męztwa łzami osłabić!
Próżno mnie w pęta złote wiążecie,
I dawnych szyderstw piętna palące,
Dawnej pogardy blizny jątrzące,
Próżno goicie! One tém krwawsze.
Jak jedne zbrodnie — na całym świecie,
Jak jedne cnoty — na całym świecie,
Sam jeden tyko — i ten sam zawsze!
