Strona:PL Witkiewicz-Tumor Mózgowicz.djvu/084

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
jako człowieka, rezygnującego z nieskończonego szeregu klas liczbowych. Chcę postawić granicę klas. Ogólnego dowodu jeszcze nie mam. Ale liczność t. zw. Tumor-jeden jest najwyższą licznością, jaka być może. Szeregu Tumorów nie stworzy nikt, nawet umysł nadskończony, umysł samego Boga.
IRENA
(pada przed ojcem na kolana)
Papusiu! Ja niechcę o tem słyszeć. Coście wy zrobili z Nieskończoności!
MÓZGOWICZ
A więc i ty jesteś przeciw mnie. Niema już Mózgów na świecie. Myślałem, że córka, jedna moja biedna Irusia, mnie uzna. Nie — widocznie wszystkie męki muszę przeżyć do końca. (Siada na ziemi. Przez chwilę bawi się klockami, poczem zaczyna okropnie, rozpaczliwie płakać. Prawie wyje w histerycznych łkaniach).
(Wszyscy stoją skamienieli ze zgrozy i boleści).
IZIA
(obejmuje Mózgowicza, Green załamuje ręce z rozpaczy)
Teraz cię kocham naprawdę. Chciałam tylko raz widzieć twoją słabość. Minęły czasy ujarzmiania siłą demonicznych kobiet. Jestem demonem!
(Zrywa się i płomienistym wzrokiem przeszywa obecnych, a nawet nieobecnych)