Strona:PL Waleria Marrene Morzkowska Nowy gladjator.djvu/79

— 69 —

tylko, wszak i anioł strącony pojmuje miłość, pojmuje niebo, ale go mieć nie może.
 Te ostatnie słowa wyrzekła Sylwia z gorzką ironią, choć łzy miała w głosie i wspierając się na ramieniu Kamilla, co niemym świadkiem był téj całéj sceny wyszła drząca, rozmarzona, zbolała.
 Kamillo pojmował ją widać, bo długo szli w milczeniu.
 — Dzieci wy, dzieci — szepnął wreszcie, igracie z życiem, ze szczęściem, jakby go wam nigdy zbraknąć nie miało.
 Sylwia spojrzała mu w oczy łzawym wzrokiem.
 — Pojmuję cię teraz, rzekła z cicha, wtajemniczyłam się w życie. Pojmuję uczucie co łamie wszystkie przewidzenia, rachuby, w żadne karby ująć się nie da, żyje samo w sobie i dla tego jest miłością.
 — Sylwio jeśli czas jeszcze, jeśli się lękasz nowego życia, co jak wszystko na świecie, rodzi