Czemu uchylasz dłoni?...
Ręka Twa ciężka jak ołów — 75
Biada! Nie ujdziem klęski!
Lud Twój, jako rój pszczelny
W czasie dżdżu, zawieruchy —
O Boże straszny, zwycięski!
„Święty a Nieśmiertelny!“ 80
............
Jęk wycinanych —
Zgiełk bitwy —
Tysiąc ranionych koni rży —
Wypada postać-strach
O włosach-wężach rozwianych — 85
Powietrze krzyczy,
Ziemia drży
Od Bożych piorunów-biczy...
Jezu! Męko!
Krzyk ranionej rybitwy 90
Zbłąkanej nad wodami — —
Jęk ziemi, chłostanej Bożą ręką...
„Zmiłuj się nad nami!“
Ostatkiem tchu lud dyszy —
W chórze krzyk. Mgnienie ciszy — 95
Coś strasznego się stanie...
............
„Od powietrza, głodu, moru“ —
............
Płacz rykiem przerwał wołanie —
Buchnęły łez upusty —
Morze w obłędzie płacze! 100
Strona:PL Władysław Orkan-Poezje Zebrane tom 2.pdf/25
Ta strona została uwierzytelniona.
25
