Strona:PL Tukidydes - Mowa pogrzebowa Peryklesa.pdf/27

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

cie to mężnie, krzepiąc się, kto jeszcze jest w sile wieku, nadzieją nowego potomstwa. Ojcu nie jednemu zastąpi syn późniéj narodzony stratę nieboszczyka a ojczyznie przyniesie to dwojaki pożytek: zapełni próżnie między ludnością powstałe i przyczyni się do powszechnego bezpieczeństwa. Obywatel nie mogący porówno z innymi synów na obronę ojczyzny stawić, nie może téż o dobru jéj równie sprawiedliwie, jak ei inni, radzić i stanowić.“
„Wy zaś, coście wiek rodzicielstwa już przekroczyli, spędziwszy większą część żywota waszego szczęśliwie, poczytajcie to sobie za czysty zysk, a pomni na to, że reszta dni waszych już policzoną jest, szukajcie ulgi sercu waszemu i pociechy w chwale tych tu bohaterów, których rodzicami byliście. Pragnienie sławy jedno tylko nie starzeje się; starca już zużytego cieszy nie pomnażanie zysków, jak to niektórzy utrzymują, ale cześć, jakiéj od ziomków swoich doznaje.“
„Was, synowie i bracia obecni tych tu ojczyznie zasłużonych mężów, czekają, jak to przewiduję, wielkie do zwalczenia trudności. Zmarłego zwykł każdy chwalić i nie prędko was, choćbyście jak najbardziéj się zasłużyli, na równi z nieboszczykami, lecz w najlepszym razie nieco niżéj od nich postawi. Albowiem żyjący nienawidzi każdego, który się z nim o lepszą ubiega, i tylko tego, który już żadnych nie stawia mu przeciwności, czci i miłuje, pewny, że w nim nie znajdzie już współzawodnika.“

„I do was, niewiasty, któreście teraz w stan wdowi popadły, wypada mi z kolei przemówić: zamknę to w kilku słowach mających was zachęcić do wytrwałości w pełnieniu powinności waszych[1]. Wiedzcież więc, że będzie to dla was wielką chlubą, jeżeli odpowiecie godnie temu, co płci i powołaniu waszemu przystoi, i że ta na nią zasłuży[2], o któréj bądź to chwalebnych, bądź to nagan-

  1. Wyrazy: γυναιχεια αρετη, znajdujące się u Tucydydesa w pierwszém zdaniu, przeniósłem do drugiego i połączyłem je z wyrazem: παραινεσις (zachęcenie) wymagającym jeszcze dopełnienia swéj myśli. Αρετη, użyte o niewiaście, znaczyło u Greków pełnienie powinności od płci i powołania jéj nieodłącznych.
  2. Tak tłumaczę aposiopezę grecką: ταυτης μεγαλη η δοξα, po zdaniu względném: ι ς αν.... χλθος η.