Strona:PL Tegner - Ulotne poezye.djvu/28

czenie moje wyszło nakładem księgarni J. K. Żupańskiego w Poznaniu.
 Wracamy do dalszego życiorysu Tegnéra, do końcowej życia jego epoki. Rok 1824 jest epoką główną żywota wieszcza, wpłynął bowiem na wielką zmianę w losach i przeznaczeniu poety. Kościół i ojczyzna powołały go na inne pole, wybrano go jednomyślnie mimo wiedzy i woli biskupem w Wexiö, a tem samem uczczono znakomitego człowieka i kapłana jedną z największych posad narodowych. Tą zmianą losu byt materyalny Tegnéra, z którym od dzieciństwa walczyć musiał, przemienił się zupełnie. Bogactwo otoczyło poetę, zdejmując na zawsze z czoła troskę o chleb powszedni i przyszłość ukochanej rodziny. 25 lutego obrany biskupem, już w kwietniu zakończył odczyty wszechnicy lundzkiej o „Tucydydesie“; złożył z powszechnym żalem profesurę, żegnając się czule z uczniami i kolegami, których był przyjacielem.
 Przygotowawszy się do nowego zawodu, przeprowadził się do Wexiö i objął urzędowanie biskupa, ale że w Szwecyi prawo zapewnia wdowom jakoby rodzaj emerytury kilka lat (zwanych latami łaski) używalność pensyi i rezydencyi, nowy biskup, ustępując takowych wdowie poprzednika swojego, Barona Mörner, sam zamieszkał w Tufva, ślicznie pod samem miastem położonej siedzibie, zkąd widok czarujący na błękitne jezioro i okrążające go skały przypadł do smaku poecie i przywiązał go do tego ustronia. Dopiero w roku 1827 przeniósł się do właściwej stolicy biskupiej, do pięknego Östrabo, do którego od wschodniej strony miasta, od wspaniałego gimnazyum majestatyczna prowadzi alea na piękne wzgórze, na którego wierzchołku wieniec rozległego parku otacza pałac biskupi i piękne zabudowania gospodarcze.
 Östrabo rzeczywiście bogatem było uposażeniem. Reformacya w Szwecyi pozostawiła w całości dawne uposażenie kościelne z czasów katolicyzmu. Bogate biskupstwa pozostały i uważano to dostojeństwo jako rodzaj wyposażenia ludzi znamienitych zasługą i nauką, jako rodzaj synecury, do której zmierzali wszyscy, zawczasu ucząc się teologii i składając