Ta strona została przepisana.
PIEŚŃ VI.
Frytjof gra w szachy.
Treść.
(Przybycie Hildinga do Framnesu w poselstwie od królów. — Cel poselstwa. Odmowa, Frytjofa, zrazu w alluzyach niby do Biorna i gry zastosowanych, potem wręcz wyrzeczona. — Oddalenie się uradowanego Hildinga.)
Przy stole do gry wytwornym
Siedzi Frytjof z bratem Biornem;
Żarem złota srebra świecą
Szachownicy kraty pstre.
Wchodzi Hilding: »Ojcze miły!
Usiądź w krześle, miodem siły
Pokrzep — i zaczekaj nieco,
Aż skończymy naszę grę.« —
»Mnie do ciebie konungowie
Szlą w poselstwie — Hilding powie; —
Złe nowiny — idź wojować,
Idź, nadziejo naszych stron!«
Frytjof.
»Strzeż się, Biornie! twego króla[1]
Oczekuje ciężka dola! —
- ↑ Pod słowem Króla (w grze szachowej) czyni Frytjof alluzyą do Helga i Halfdana; pod Chłopkiem (po szw. bond, po francuzku pion, po polsku pieszek, chłopek) rozumie Siebie Samego; pod Królową — Ingeborgę; pod Wieżą — Pomoc, której proszą u niego; pod Ścianą-Tarcz (sköldborg) — swój Framnes, w którym pozostanie na zawsze.
