Ta strona została przepisana.
»Wybornyś mój mieczu! lecz hamuj zapędy,
I lepszych spraw czekaj. — Ogniste run rzędy
Niech drzemią do chwili pogromu! —
Tymczasem przez fale wracajmy do domu!« —
PIEŚŃ V.
Ryng, król Nordlandu.
Treść.
(Zacność i mądrość Rynga, króla Nordlandu. — Smutek jego po stracie żony. — Zamiar poślubienia Ingeborgi. — Poselstwo w tym celu do Helga i Halfdana. — Odmowa. — Niewczesny żart Halfdana. — Powrót posłów. — Gniew Rynga. — Wypowiedzenie wojny. — Zamknięcie Ingeborgi w celi świątyni Baldera.)
Odpycha Ryng złote krzesło. — Skaldowie,
Drużyna od stołu wstają,
Czekając bacznie, jakie słowo powie
Pan, co go z mądrym Mimerem
I dobrotliwym Balderem
Północne ludy równają.
Kraj jego, gdyby gaj — bogów mieszkanie —
Nie słyszy oręża sczęku;
Bujnej murawy zielone posłanie
Świeżość dokoła rozlewa;
Wonnych róż majowe krzewa
Kwitną wszędy pełne wdzięku.
