Strona:PL Tadeusz Chrostowski-Parana.pdf/97

miejsca zaś wyższe pokryte są roślinami trawiastemi (Graminaceae). Z tych traw i osoki dochodziły głosy ptactwa, zamieszkującego wyłącznie moczary: a więc odzywał się Sporophila hypoxantha, śliczny malutki wróbelek o piórkach czarnych z brzuszkiem i kuperkiem rudym, dalej ptaszki ruchliwe i gwarne, zbliżone do znanego „garncarza“ (Furnarius), noszące naukową nazwę Anumbius acuticaudatus.
 Moczary dochodziły do lasku, okalającego rzeczkę Iguassu. Laski te podobnież jak i bagniste błonia, poddawane bywają perjodycznym wylewom rzeki, lecz rosną na pewnem wzniesieniu, powstałem z namułu rzecznego. Składają się one z zupełnie odmiennych gatunków drzew, niż lasy właściwe, mianowicie przeważają tu wierzbowate (Salix), wielkie z gałęźmi plączącemi się w gąszcz nieprzebyty aroeiry (Schinus), mirty, tudzież wiele innych, które nazwać i opisać mógłby jedynie obznajmiony z florą południowo-amerykańską botanik.
 Fauna lasów takich jest również odmienna: przebywa tu chętnie, nie wydalając się prawie poza ich obręb, rodzaj gołębia — Claravis pretiosa; są one także ulubionem miejscem pobytu zimorodka amerykańskiego (Chloroceryle), małej czapelki (Butorides striata) i licznych rzesz muchołówek.