Strona:PL Tadeusz Boy-Żeleński - Pijane dziecko we mgle.djvu/213

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

bowiem może mieć wartość np. § 40, orzekający wyraźnie, że
Posłów i senatorów nie można pociągać do odpowiedzialności honorowej za ich mowy, o ile w tychże nie mieściły się osobiste obrazy,
skoro samo pojęcie obrazy poddano kryterjom osobistego poglądu?
Ale idźmy dalej. Przechodzimy do ważnego określenia, kto jest człowiekiem honorowym.
§ 30....osoby mające ukończone szkoły średnie w zasadzie muszą być uważane za honorowe.
§ 32. Również muszą być uważane za honorowe osoby, które dzięki swej inteligencji, mimo braku wykształcenia średniego, w rzeczywistości dorównują poziomowi umysłowemu człowieka posiadającego średnie wykształcenie... Nie można tedy odmówić zadośćuczynienia honorowego np. mechanikowi, który skutkiem swego wynalazku dał świadectwo swej umysłowości etc.
Zwracam uwagę na sformułowanie tego paragrafu! Zatem mechanik, który rzetelnie pracuje, ale nie dokonał wynalazku, nie jest człowiekiem „honorowym“. Teraz pytanie, kto będzie oceniał ten „wynalazek“ i orzekał czy jest na tyle doniosły, aby dać mechanikowi godność człowieka honorowego? Ileż tu nieoczekiwanych zadań spada na sekundantów!
§ 33. Dzięki wybitnemu stanowisku społecznemu muszą być w zasadzie uważane za honorowe osoby nie posiadające nawet wymogów z § 30 i 32; np. przemysłowiec, który uzyskał godność prezesa Izby handlowo-przemysłowej.
Wyłania się nieuchronnie kwestja: czy wiceprezes Izby handlowo-przemysłowej jest hono-