Strona:PL Stendhal - Lamiel.djvu/120

dzeniu apartamenciku Lamiel były jedyną pobudką lokaja. Im bardziej Fedor był nieśmiały, tem więcej wpływu miały na niego pochlebstwa Duvala; Duval mógł go skłonić do działania jedynie posuwając pochlebstwo do ostateczności.
 Schlebiał mu naprzykład haniebnie w dniu w którym skłonił go do zaczepienia Lamiel. Skoro tylko ją spostrzegł, Fedor skwapliwie zeskoczył z konia i zbliżył się do dziewczyny gestykulując żywo.
 — Oto, proszę pani, drewniane puzderko, nabijane stalowemi ćwieczkami, bardzo gustowne. Zapomniała go pani opuszczając zamek mojej matki, która panią bardzo kocha; poleciła mi oddać je pani za pierwszem widzeniem. Czy pani wie, że już od miesiąca pani szukam? Mimo że pani nigdy nie widziałem, poznałem panią zaraz po tej dystyngowanej mince, etc., etc.
 Oczy Lamiel wspaniałe były inteligencją i bystrością, kiedy, zachowując doskonały spokój, obserwowała z wyżyn swego charakteru wykwintnego młodego człowieka, który się wysilał na nerwowe gesty, jak pierwszy amant w komedji.
 — W gruncie rzeczy, nie mówi nic interesującego, myślała sobie Lamiel. Nie wiele więcej wart, niż ten głupi Jasiek, z którym rozstałam się przed chwilą. Co za różnica z księdzem Clement! Z jakim on wdziękiem odniósłby mi to puzderko!
 Po upływie kwadransa, który się wydał dziewczynie bardzo długi, książę zdobył się na jakiś zręczny i swobodny komplement. Lamiel uśmiechnęła się; natychmiast Fedor stał się uroczy; czas przestał mu się dłużyć, zarówno jak jej. Zachęcony tym tak rozkosznym dlań sukcesem, książę był przemiły. Był to chłopiec bardzo dowcipny i inteligentny; natura zapomniała mu dać jedynie woli. Tak usilnie i tak często dręczono go i łajano za niezręczności, jakie się popełnia w szesnastym roku kiedy się jest zmuszonym grać w salonie rolę światowca, że przy najmniejszym ruchu, przy najmniejszem słówku, czuł się sparaliżowany pamięcią kilku przeczących sobie reguł. To samo zakłopotanie sprawia, że nasi artyści bywają często tak płascy. Miłe słówko, które znalazł chcąc podbić Lamiel,