Ta strona została przepisana.
KREON.
On, co pustoszył kraj, gdy tamten bronił?
ANTYGONA.
A jednak Hades pożąda praw równych.
KREON.
Dzielnemu równość ze złym nie przystoi.
ANTYGONA.
Któż wie, czy takie wśród zmarłych są prawa?
KREON.
520 Wróg i po śmierci nie stanie się miłym.
ANTYGONA.
Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić.
KREON.
Jeśli chcesz kochać, kochaj ich w Hadesie,
U mnie nie będzie przewodzić kobieta.
CHÓR.
524—530
Lecz otóż wiodą Ismenę, o Panie,
Widać jej boleść i słychać jej łkanie,
A jakaś chmura przesłania jej oczy
I piękną dziewki twarz mroczy.
KREON.
O ty, co w domu przypięłaś się do mnie,
Jak wąż podstępnie, żem wiedzieć wręcz nie mógł,
Iż na mą zgubę dwa wyrodki żywię,
Nuże, mów teraz, czyś była wspólniczką
535
W tem pogrzebaniu, lub wyprzyj się winy.
