Strona:PL Smereka - Filologia klasyczna w Uniwersytecie Lwowskim.djvu/5

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

rzeczywisty uniwersytet, składający się z 4 fakultetów (teol., prawn., med. i filozof.) i z całego gimnazjum[1], zwanego stąd akademickim (mającego 5 klas : trzy gramatykalne i 2 humaniora). Pominęliśmy świadomie czasy uprzednie, ponieważ (jak już zaznaczyliśmy) takie opracowanie tematu należy do historii filologii klasycznej w Ziemi Czerwieńskiej, a następnie o uniwersytecie lwowskim, jako takim, a więc w znaczeniu uczelni zachodnich, można mówić dopiero właściwie od r. 1784, od czasu zreorganizowania go przez Józefa II. Nadto materiały tu trudniej dostępne i wymagające szerokich studiów, nie na miesiące obliczonych.
Jakżeż więc przedstawiało się studium filologii klasycznej na tym uniwersytecie austriackim w ciągu 90-ciu lat, tj. od roku jego założenia przez Józefa II (r. 1784) do chwili wystąpienia pierwszego profesora polskiego — do roku 1873?

Ogólny obraz owych dziewięćdziesięciu lat można sobie odtworzyć już przy pomocy takich dzieł, jak G. Wolfa, Geschichte der Lemberger Universität (Kleine historische Schriften, Wiedeń 1892), znakomitego opus Ludwika Finkla, Historia Uniwersytetu Lwowskiego (Lwów 1894); wielkiego biograficznego leksykonu Konstantego Wurzbacha, Biographisches Lexikon des Kaisertums Oesterreich (Wiedeń 1857 nn.), względnie poszczególnych numerów Gazety Lwowskiej[2] — lecz po szczegóły sięgać musimy do aktów, mieszczących się w Archiwum uniwersyteckim, czy to dotyczyć będzie personaliów profesorów i wykładających, czy to programów wykładów i ćwiczeń, czy to podręczników uniwersyteckich, czy też wreszcie prac i wypracowań piśmiennych studentów. Pewne luki w aktach archiwalnych powstały wskutek tego, że w czasie pożaru budynku uniwersyteckiego w r. 1848 zaginęło wiele cennych zbiorów i znaczna część biblioteki[3].

  1. Por. też: J. Dobrzański, Szkolnictwo średnie w b. Galicji w latach 1772—1805 (Prace Histor. Akad. Koła Histor. we Lwowie), Lwów 1929, str. 405—425, i A. Androchowycz, Obrazky z istorii serednoho szkilnyćtwa w Hałyczyni w XVIII i XIX st. (Zap. Tow. Szewczenki, t. 100, str. 289—310).
  2. Resztę bibliografii podaje Antoni Knot w świetnym artykule pt. „Dzieje szkolnictwa na Ziemi Czerwieńskiej. Przegląd literatury 1918—1935 (Ziemia Czerwieńska, Lwów 1936, r. II, z. 1, str. 149—157).
  3. Por. też : A. Jędrzejowska, Biblioteka Uniwersytecka we Lwowie, Lwów 1926 (osobna odb. z wydaw. „Publiczne Biblioteki Lwowskie“).