wego; u liśćców tylko na odwłoku są płaskie, boczne fałdy, działające jako płaszczyzny lotne, w części zaś tułowiowej znajdują się płaskie odnóża, a wyjątkowo (P. siccifolium) sztywne skrzydła. Wreszcie Hymenopus posługuje się tylko rozpłaszczonemi odnóżami. Widać z tego zestawienia, że u różnych owadów są płaszczyzny lotne organami nie homologicznymi.
Porównawszy aparaty lotnicze i ułożenie lotnych płaszczyzn owadów z odpowiednimi organami kręgowców, u których lot spadochronowy jest dość częsty, musimy zauważyć, że zasady ułożenia tych narządów nie są zupełnie odmienne w tych obu, tak bardzo różnych grupach państwa zwierzęcego. Najlepiej widać to z porównawczej tabeli (tabela 4), w której krzyżyk oznacza obecność, a 0 brak wymienionego narządu.
Nazwa zwierzęcia | Płaszczyzna lotna dookoła całego ciała | Płaszcz. lotna tylko w określonej okolicy ciała | Odnóża rozszerzone w płaszczyzny lotne | Sztywne skrzydła jako płaszczyzny lotne |
---|---|---|---|---|
Tessaratoma | + | 0 | 0 | 0 |
Ph. pulechrifolium♀ i larwy liśćców | 0 | + | + | 0 |
Ph. siccifolium ♀ | 0 | + | + | + |
Hymenopus | 0 | 0 | + | 0 |
Galeopithecus | + | 0 | 0 | 0 |
Draco | 0 | + | 0 | 0 |
Rhacophorus reinwardtii | 0 | 0 | + | 0 |
Z powyższego zestawienia widać, że zasada ułożenia aparatów spadochronowych u larw Tessaratoma jest podobna do ułożenia błon lotnych u latoperza (Galeophitecus). Używanie błon na odnóżach do lotu spadochronowego widzimy u t. zw. żaby latającej Rhacophorus reimcardtii (25, 26); dość podobna jest zasada aparatu lotnego larw Hymenopus. Tak bardzo zawiłego aparatu lotniczego, jaki występuje u Phyllium siccifolium ♀ nie znamy u kręgowców; natomiast u uwadów niema tak prostego i doskonałego aparatu, jaki się znajduje u Draco. Podobieństwo aparatów lotniczych krę-