Ta strona została uwierzytelniona.
55
Niech twych dochodzi uszu płacz rzewliwyTych, które trzyma w okowach złośliwy;
Niechaj zachowa siła twojej ręki,
Gdyż w śmierć iść mają sna i srogie męki;
Płać[1] siedmiorako i złóż na ich łonie
60
Zelżywość, co się śmieją z nas na stronie.
My twój lud; zatem, stado pasze twojej,
Dziękić oddamy z całej duszy swojej.
Ile rodzajów, ile wieków będzie,
Twe miłosierdzie chcemy sławić wszędzie.
65
Więc i potomstwu na piśmie podamy,Że cię wiecznej czci godnym, Panie, znamy.
CLXXIX.
O jak ubłogosławieni,
Których nadzieje w Bogu zasadzone!
Jak chciwego, co ceni
Wszytko za nic, wzgardzone
5
Wszytko, a tylko złoto ulubione,
Bo ci mogą bezpiecznie
I wesoło iść przez wojska gniewliwe,
Morskie szturmy statecznie,
Drogi inszym straszliwe
10
Znieść i trwogi ich znać sobie życzliwe.
Gdzie złych zwierząt niezgody
W okrutnych puszczach, w lesiech, leda kędy,
Gdzie lwów, panter przechody[2],
Płomiennych smoków błędy,
15
Leżeć bez trwogi i spać mogą wszędy.
