Strona:PL Sand - Ostatnia z Aldinich.djvu/21

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ciskiem przesądu kastowego. Lud gorący, entuzyastyczny, pełen wiary i bohaterstwa, tu uosobiony w śpiewaku Lelio — czysta inwencya autorki, ale jako idea, ileż podniosła! Nie obeszło się i bez kobiety, praktykującej swobodę miłości, ale pełnej najszlachetniejszych instynktów: to także właściwość autorki. Dostało się tam i obłudzie teokratycznej, ale — dla sumienności — przyznajemy się, iż ta strona powieści została w przekładzie zmodyfikowaną.

Kazimierz Kaszewski.