Ta strona została przepisana.
Z równań 10b. w art. 11. otrzymujemy
a . 1b = ab,
co oznacza, że każdy ułamek a/b przedstawić można jako iloczyn liczby całkowitéj a przez ułamek 1/b o liczniku równym jedności.
Jeżeli założymy przemienność mnożenia, to możemy napisać
a . 1b = 1ba = 1b + 1b + ... + 1b,
to jest ułamek a/b rozłożyć na sumę a składników, z których każdy równa się 1/b.
Ponieważ z równania x b = a, wynika x . m b = m a, a więc na zasadzie określenia dzielenia i liczb ułamkowych będzie
ab = m am b,
skąd wynika, że każdemu ułamkowi można nadać nieskończoną liczbę postaci.
Z równań 1′b., 2′b., 13 w art. 9., otrzymujemy
| b . ab | = | a |
| bc . a | = | b . ac |
| ab : c | = | abc |
| a : bc | = | acb |
| ad ± bd | = | a ± bd |
| ab . cd | = | a cb d |
| ab : cd | = | a db c |
Są to wzory, określające działania zasadnicze nad ułamkami i stwierdzające zarazem, że działania te posiadają też same wła-
