Strona:PL Samuel Dickstein - Pojęcia i metody matematyki.djvu/103

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
φ((z(1)), (z(m))) przez (z(m+1)),

to oczywiście dla jakichkolwiek liczb całkowitych m i n będzie

φ((z(m)), (z(n))) przez (z(m+n))

t.j. skaźnik układu, powstającego z połączenia układów (z(m)) i (z(n)) równa się sumie ich skaźników. Twierdzenie to utrzymuje się, jeżeli wprowadzimy układy ze skaźnikami ułamkowemi; oznaczać ma taki układ, że połączenie φ równoważnych mu n układów daje wynik równy układowi (z(n)).
Jeżeli dane układy nie dają się wyczerpać za pomocą układów oznaczonych przez i jeżeli (z) jest nowym jakimś układem, to można oznaczyć szereg układów nowych za pomocą i każdy z układów, utworzonych z połączenia układów

scharakteryzować za pomocą układu skaźników . Postępując w ten sposób daléj, dojdziemy do oznaczenia wszystkich danych układów za pomocą układów skaźników

ζ1, ζ2, ζ3 . . .

którego elementy ζ1, ζ2, ζ3 . . . są liczbami wymiernemi. W ten sposób połączenie układów, którym odpowiadają układy skaźników

ζ1, ζ2, ζ3 . . .; ζ1′, ζ2′, ζ3′ . . .;

charakteryzuje układ

ζ1 + ζ1′, ζ2 + ζ2′, ζ3 + ζ3′ . .

Jeżeli np. układ (z) jest układem liczb całkowitych mniejszych od M, a połączenie φ mnożeniem, to każda liczba układu daje się przedstawić pod postacią

n = p1ζ1 p2ζ2 p3ζ3 . . .

gdzie p, p1, p2 są liczbami pierwszemi, ζ1, ζ2, ζ3 . : . przyjmują wartości 0, 1, 2 . . . Układ skaźników będzie zatém

ζ1, ζ2, ζ3 . . .

W zastosowaniu do wielkości teorya ta przedstawia. się w ten sposób:

Układom (z), (z′), (z″) . . . odpowiadają wielkości fizyczne O, O′, O″, które wchodzą w połączenia, podlegające warunkom 2. i 3., zastępują-