Strona:PL Roboty i Dnie Hezyoda.djvu/44

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Gdy lato w pełni, pająk wysoko na ścianie
Snuje swe nici, mrówka buduje mieszkanie,
Zatem niech i niewiasta rozłoży kądziele.
       780 W trzynastym strzeż się siejby, chociaż dzień ten wiele
Pomaga przy sadzeniu roślin. Ku ich zgubie
Zmierza szósty z pośrodka, który narodzinom
Chłopców przychylny, za to wrogi jest dziewczynom,
Jak przy ich urodzeniu, tak potem przy ślubie.
       785 I początkowy szósty zły jest na dziewczęta,
Lecz dobry, gdy rznąć pora kozy i jagnięta,
Wyborny do stawiania ogrodzeń na stada;
Szczęśliwie rodzi chłopca, lecz ten zwykle gada
Szyderczo, kłamie, schlebia, lubi szept miłośny.

       790 W ósmym miesiąca dobrze bić wieprze i bydło ryczące,[1]
Zasię w dwunastym wybornie muły cierpliwe zabijać.
W dniu dwudziestym wielkiego roku, miesiącu najdłuższym,
Człek przezorny spłodzi chłopca: ten będzie rozumnym.
Szczęsny dla chłopiąt dziesiąty, dla dziewczyn czwarty środkowy:
       795 Wtedy też owce rogate, woły o nogach powolnych,
Psa o zębach zaciekłych i pracowite muliska
Pogłaszcz ręką przyjaźnie; a pamiętaj, powtarzam,
Nie zaniedbywać czwartego z góry i z dołu miesiąca,
W sercu byś nie miał zgryzoty, bo w dniu tym ludziom się szczęści.
       800 Dobrze, jeżeli żonę pojmiesz w dniu czwartym miesiąca;
Ptaki wprzód jednak wybadaj, jakie do wróżby najlepsze.
Piąte dnie mijaj w miesiącu, bo ciężkie one i szpetne:
W piątym dniu, — mówią — Erynny[2] służyły przy narodzinach
Orka, syna Erydy, a postrach to wiarołomców.
       805 W siódmym dniu średnim zrzucaj święte płody Demetry
Na okrągłe klepisko, a dobrze się wkoło oglądaj.
Niech też i cieśla w tym czasie bale do domów sposobi,
Razem i do okrętów, jakie przystoją żegludze;
Lecz uszkodzone okręty naprawiać trzeba w dniu czwartym.
       810 Lepszym dla ludzi bywa dziewiąty ze środka miesiąca,

  1. Od w. 790—821 musiałem wiersz rymowy zastąpić hexametrem, gdyż z powodu ciągłych powtarzań się liczebników niepodobieństwem było iść wiersz za wierszem tekstu odpowiednim szeregiem rymów.
  2. Erynny (jędze), boginie pomsty, strażniczki niezłomne wiekuistych praw bożych. — Orkos, bóg piekieł, wysłuchujący przysiąg, straszny krzywoprzysiężcom.