Strona:PL Richard von Krafft-Ebing - Zboczenia umysłowe na tle zaburzeń płciowych.djvu/26

biety aniżeli mężczyzny. Cudzołożnica bowiem hańbi nie tylko siebie ale i męża oraz rodzinę, pomijając już to, że tu zawsze: pater incertus. Popęd przyrodzony i stanowisko w społeczeństwie przyczyniają się do upadku mężczyzny w tym względzie, kiedy kobietę wiele od upadku chroni.
 I u niezamężnej kobiety obcowanie płciowe inne ma znaczenie, aniżeli u mężczyzny. Spółeczeństwo żąda od nieżonatego mężczyzny moralności, od kobiety zarazem skromności. Na cywilizacyjnej wysokości dzisiejszego życia społecznego płciowe stanowisko kobiety, któreby istotnie właściwie moralnym interesom społeczeństwa sprzyjało, prawidłowo tylko w małżeństwie się znajduje.
 To też celem i ideałem, rzec można, kobiety, nawet w rozpuście i upadku zagrzęzłej jest i będzie zawsze prawowite małżeństwo. Kobieta, jak to Mantegazza słusznie powiada, pożąda nie tylko zaspokojenia zmysłowego popędu, ale nadto szuka opieki i utrzymania dla siebie i dla swych dzieci. A najbardziej nawet zmysłowy mężczyzna, byle miał cokolwiek podnioslejsze uczucia, szuka na żonę niewiasty skromnej i cnotliwej.
 Ochroną ale i ozdobą niewiasty w dążeniu do tego jedynie godnego jej celu jest wstydliwość. „Jest to jedna z postaci psychicznego poszanowania siebie samej“ (Mantegazza).
 Nie tu miejsce na antropologiczno-dziejowe dociekanie nad rozwojem tej najpiękniejszej niewieściej ozdoby. Prawdopodobnie wstydliwość kobieca