Strona:PL Reid Jeździec bez głowy.pdf/17

zostawiając po sobie zmiętą trawę. Plantator chciał jeszcze za dnia stanąć u celu podróży i dlatego nie zatrzymywał się nigdzie nawet w najbardziej upalne godziny.
 W tem znajdujący się nieco z przodu dozorca niewolników zatrzymał konia, jak gdyby zauważył na drodze nieoczekiwaną przeszkodę, poczem zakręcił na miejscu i pomknął z powrotem.
 — Co się stało, mister Sansom? — zapytał plantator.
 — Pożar wyniszczył wszystką trawę w prerji.
 — Czy i obecnie płonie step? Dymu zdaje się nie widać.
 Mówiąc to Woodley Pointdekster spojrzał troskliwie w kierunku karety.
 — Nie, sir, pożaru już niema.
 — Więc cóż stoi na przeszkodzie? Przecież z jednakowym skutkiem odbywać możemy podróż i w wypalonym stepie.
 — Straszy pan tylko ludzi niepotrzebnie, — rzekł kapitan Calchun. — Hej! śpieszcie się tam! Prędzej! — krzyknął w stronę murzynów.
 — Ale w jaki sposób odnajdziemy dalszą drogę, panie kapitanie? — odparł dozorca.
 — Czyśmy zbłądzili z drogi?
 — Obawiam się że tak. Wszystka trawa wypalona. Śladów kół nie można już dojrzeć.
 — To nic strasznego, znajdziemy drogę z tamtej strony wypalonej przestrzeni.
 — A jeżeli „tamtej” strony niema zupełnie? — zapytał z prostotą dozorca.