Strona:PL Puszkin Aleksander - Eugeniusz Oniegin.djvu/114

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została przepisana.

    Widząc mój portret — w sercu dreszcz
    Uczuwszy, rzeknie: »to był wieszcz!«
    O, przyjmij słowo dziękczynienia
    Ty, wielbicielu cichych Muz,
    Który odwalisz czasu gruz,
    Dobędziesz rym mój z zapomnienia,
    Swoją życzliwą wzniesiesz dłoń,
    Pogładzisz w laurach starca skroń!