Strona:PL Puszkin Aleksander - Eugeniusz Oniegin.djvu/114

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Widząc mój portret — w sercu dreszcz
Uczuwszy, rzeknie: »to był wieszcz!«
O, przyjmij słowo dziękczynienia
Ty, wielbicielu cichych Muz,
Który odwalisz czasu gruz,
Dobędziesz rym mój z zapomnienia,
Swoją życzliwą wzniesiesz dłoń,
Pogładzisz w laurach starca skroń!