tywu, który jest zawsze źródłosłowem czasownika. W rommani hiszpańskiem czasowniki odmieniają się wszystkie na wzór czasowników kastylskich pierwszej konjugacyi. Od bezokolicznika jamad, jeść, powinnoby się prawidłowo tworzyć jame, jadłem; od lillar, brać, powinno być lilie, brałem. Jednakże niektórzy starzy cyganie mówią wyjątkowo: jayon, lillon. Nie znam innych słów, któreby zachowały tę starodawną formę.
Skoro się już tak popisuję mojemi skromnemi wiadomościami z zakresu języka rommani, muszę zanotować parę słów z francuskiej gwary, które złodzieje nasi zapożyczyli od cyganów. „Tajemnice Paryża“ uświadomiły wytworną publiczność że czurin znaczy nóż. Jestto czyste rommani; czuri jest jednem z owych słów wspólnych wszystkim djalektom. P. Vidocq[1] nazywa konia gres, jestto również cygańskie słowo gras, gre, graste, gris. Dodajcie jeszcze słowo romaniszel, które w gwarze paryskiej oznacza — cyganów. Jestto zepsute rommane czawe, chłopcy cygańscy. Ale z czego je-
- ↑ Słynny naczelnik policji paryskiej (por. Balzac, Ostatnie wcielenie Vautrina).
