Strona:PL Prosper Mérimée - Carmen.djvu/121

stykających się z tamtemi od wieków, znajdzie się bardzo wielką ilość wspólnych słów; ale pierwotny język, wszędzie, mimo iż w różnym stopniu, skaził się znacznie przez zetknięcie z językami bardziej wykształconemu któremi ten koczujący lud zmuszony był się posługiwać. Z jednej strony niemiecki, z drugiej hiszpański tak bardzo przeobraziły pierwotne rommani, że cyganowi z Czarnego Lasu niepodobna byłoby rozmówić się z którym z braci andaluzyjskich, mimo że starczyłoby wymiany kilku zdań, aby poznać że mówią obaj djalektem pochodzącym od tego samego narzecza. Pewne słowa bardzo pospolitego użytku wspólne są, jak sądzę, wszystkim gwarom; tak, we wszystkich słownikach które miałem sposobność zbadać: pani oznacza wodę, manro chleb, mas mięso, lon sól.
 Nazwy liczb są prawie wszystkie te same. Djalekt niemiecki zdaje mi się o wiele czystszy niż djalekt hiszpański; zachował bowiem wiele pierwotnych form gramatycznych, podczas gdy Gitanos przyjęli je z kastylijskiego. Mimo to, kilka słów stanowi wyjątek, świadcząc o dawnej wspólności mowy. — Czas przeszły djalektu niemieckiego tworzy się dodając ium do impera-