Strona:PL Poezye Karola Antoniewicza tom II.djvu/033

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
X.


K

Kiedy zimne świata tchnienie
Pełne uczuć serce ściśnie;
Gdy spłynionych dni wspomnienie
Jak grom w chmurze, w sercu błyśnie;

Kiedy pośród życia drogi,
Gdzie się innym ścielą kwiaty,
Tobie tylko rosną głogi,
Które skrapiasz w łzy bogaty;

Gdy cię cały świat odpycha,
Gdy cię wieczne szczęście łudzi,
Gdy twej wiosny kwiat usycha,
Gdy sam błądzisz pośród ludzi:

Nie trać męztwa pośród burzy,
Za kotwicę weź znak krzyża,
On ci szczęścia powrót wróży,
On twą duszę niebu zbliża!