Strona:PL Platon - Protagoras; Eutyfron.pdf/78

 — Na to się koniecznie zgodzić trzeba.
 — Mężni zatém nie objawiają zgoła bojaźni       B. szpetnéj, kiedy ją objawiają, i nie okazują również odwagi szpetnéj?
 — To prawda.
 — A jeżeli one nie szpetne, czyż nie są piękne?
 — Tak.
 — A jeżeli piękne, to i dobre?
 — Tak jest.
 — A zatém i tchórze i śmiałki i szaleńcy z drugiéj strony objawiają znowu i bojaźń szpetną i odwagę takąż?
 Zgodził się na to.
 — A czy są śmiałymi w sposób szpetny i zły przez co innego, jak przez brak poznania i przez niewiadomość?
 — Przez nic innego.
 — A cóż? to, przez co tchórzliwi tchórzliwymi są,       C. tchórzostwem czy męstwem nazywasz?
 — Tchórzostwem, oczywiście.
 — A czy tacy nie okazali nam się tchórzliwymi przez brak wiedzy o tém, co niebezpieczne?
 — Tak jest.
 — Wskutek niewiadomości téj zatém tchórzliwymi są?
 Zgodził się na to.
 — To zaś, przez co tchórzliwymi są, za tchórzostwo poczytałeś?
 Przyznał.
 — A więc niewiadomość o tém, co niebezpieczne jest a co nie, byłaby tchórzostwem?
 Skinął na to głową.
 — A tchórzostwu przeciwne jest męstwo?       D.
 Przyznał.
 — Mądrość zatém w rzeczach, o ile bezpieczne są a o ile nie, przeciwna jest niewiadomości o tém?
 I na to jeszcze głową skinął.
 — Niewiadomość zaś o tém tchórzostwem jest?
 Na to już zaledwie głową ruszył.