Strona:PL Pierre Brantôme - Żywoty pań swowolnych Tom II.djvu/42

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

kto mógł się przyrównać; a gdyby się nalazł ieszcze równy i im a iey godny, y gdyby go zechciała za trzeciego, mogłaby i go ieszcze zażyć, tak ieszcze iest cudna. Takoż we Włoszech uważane są panie ferareńskie za dobre y smakowite kąski, skąd poszło przysłowie potta ferraresa, iako powiedaią cazzo mantuano.
Ku czemu, gdy ieden pan z onego kraiu zabiegał się raz o iedną piękną y znaczną xiężniczkę naszey Francyey, y gdy go chwalono na dworze za iego piękne cnoty, dzielność y doskonałość, czyniące go iey godnym, był przytem nieboszczyk pan Dol, kapitan gwardyey iszpańskiey, który utrefił sedno lepiey niż wszytcy, powiedaiąc: „Zapominacie o nalepszem, cazzo mantuano
Słyszałem raz podobne słowo: gdy diuk Mantuański, którego nazywano Kubinem, był bowiem barzo garbaty chciał zaślubić siestrę cysarza Maxymiliana, powiedziano; iey, iż był tak barzo garbaty. Ta, iako powiedaią, odparła: Non importa purche la campana habbia qualche diffetto, ma ch’el sonaglio sia buono, rozumieiąc pod tym cazzo mantuano Ini powiedaią, że nie rzekła tego słowa, bowiem była zbyt stateczna a pomiarkowana; przedsię drudzy rzekli ie za nią.
Aby wrócić ieszcze do tey xiężniczki ferarskiey, widziałem ią na zaślubinach nieboszczyka pana Żoiosa, iawiącą się w płaszczu skroionym modą italską, y podkasaną do połowy na ramieniu wedle mody sieneńskiey przedsię nie było zgoła damy, któraby ią zaćmiła, ani też kogo ktoby nie rzekł: „Ta piękna xiężniczka nie musi ieszcze nikomu ustąpić, tak iest cudna. Y łacno iest osą-