odmienionego ani w iey wspaniałey postaci, ani też w cudnem obliczu.
Widziałem panią prezydentową Kontową z Bordo, takąż samą w takimż wieku, y barzo lubą y smakowną; owo też było w niey siła doskonałości. Nazwałbych y wiele innych, przedsię dalekoby to mię zawiodło.
Gdy pewien młody kawaler iszpański uradzał o miłości z iedną panią szedziwą, przedsię ieszcze piękną, ta mu odpowiedziała: A mis completas desta manera me habla V. M? „Iakoż wy tak mówicie do mnie na moiem schyłku?“ Chcąc oznaczyć tym schyłkiem swóy wiek y upadek iey pięknych dni y zbliżanie się iey wieczoru. Zasię kawaler iey odpowiedział: Sus completas valen mas, y son mas graciosas que las horas de prima de qualquier otra dama. „Wasz schyłek wart iest więcey y pięknieyszy iest y wdzięcznieyszy, niżli nayrannieyszy brzask wszelakiey iney białey głowy.“ To ozwanie było barzo wdzięczne.
Iny, tak samo prawiąc o miłowaniu wiekowey białey głowie, y gdy tamta wskazowała mu na swoią przywiędłą piękność, która wszelako nie była nadto zmurszała, odparł iey: A las visperas se conoce la fiesta „Z nieszporów uznaie się święto.“
Widzi się ieszcze dzisiay panią Nemurską[1], niegdy we swoiem kwietniu będącą ozdobą świata, iako urąga czasowi, mimo iż ów wszystko pożera. Mogę tak rzec o niey, y ci którzy ią widzieli ze mną, iż w swoich kwitnących dniach była to naycudnieysza pani we krześciiaństwie. Widziałem ią iednego dnia, iakom to rozpowiedział inędy
- ↑ Anna d’Este, córka Renaty Francuskiej, księżnej Ferrary, wnuczka Ludwika XII, zaślubiona w 17 roku życia Franciszkowi Lotaryńskiemu, księciu de Guize, z którym miała siedmioro dzieci. Po śmierci męża, który zginął z rąk mordercy, wyszła powtórnie za mąż za Jakóba Sabaudzkiego, księcia Nemours i umarła w r. 1607. Mimo panegiryków Brantôma, pani ta nie była wolna od słabostek zepsutego dworu.
