Strona:PL Pierre Brantôme - Żywoty pań swowolnych Tom II.djvu/153

był tak wielki, niźli uieździć iakowąś dziką klaczę. Owo też mówiono podczas, iż nie było zgoła paniey ani panny pozostaiącey na dwozre, abo świeżo przybyłey, któraby się nie znieprawiła a nie złapała przez swoie chciwstwo y przez hoyność rzeczonego kardynała pana; y żadna, abo mało która, wyszła z tego dworu uczciwą niewiastą lub panną. Za to też widziano ich walizy a wielgie kufry pełne sukien, kiecek, y ze złota y z śrybra y z iedwabiu, iako dzisiay ledwie ie maią nasze królowe a xiężniczki. Doświadczyłem tego, widząc ze dwie abo trzy takie, które zapracowały to wszystko swoim przodkiem; bowiem ich oćcowie, matki y mężowie nie byliby im mogli dać tego w takiey obfitości.
 Obszedłbych się dobrze, tak mi powie ktoś, aby to powiedać o onym wielgim kardynale, zważywszy iego czci godną sukienkę y naydostoynieyszą szarżę; przedsię iego król tak żądał y miał w tym swoią uciechę; zaś, aby spodobać się swemu królowi, iest się rozgrzyszonym od wszytkiego, y co do miłowania y inych rzeczy, przedsię aby nie było co złego: iakoto iść na woynę, na łowy, na tańce, na maszkary y ine igry; wżdy był to człowiek z ciała iako iny, y miał różne piękne cnoty y doskonałości, które zasłaniały tę małą niedoskonałość, ieźli niedoskonałością ma się nazwać rzemięsło miłości.
 Słyszałem iednę opowieść o nim, z przyczyny poszanowania winnego białym głowam. Miał go ze swoiey przyrody wiele: przedsię przepomniał go, y nie bez kozery, naprzeciw pani diuszesy Sabaudzkiey, donny Beatryczy Portugalskiey. Owo przeieżdżaiąc raz Piemontem, udaiąc